Fegurðin að  innan þykir best

Velgengnin var innihaldsrýr  fyrir  Mae Chee Sansanee þegar  hún  naut  hennar  sem fyrirsæta  og  kaupsýslu maður. Sem  Búddanunna,sjónvarpskona og  talsmaður heimsfriðar lifir  hún  hins vegar lifinu til fulls.Jón Sigurður Eyjólfsson alddi við hana í  hofi búddistafélags Íslands.

            Amtur  hversdagsins gleymist fljótt  þegar  komið er inn  í hof  Búddistafélags Íslands Í Kópavogi. Blodamaður  gengur vasklega inn og ætlar ad taka í spaðann á gestgjöfum en fær  örlítinn  kjánahroll  þegar það rennur upp fyrir  honum að á  þessum bæ er venjan að hneigja sig frammi fyrir viðmælanum með lófana saman við brjóst.

            Um 800 manns eru skráðir í félagið  flestir þeirra eru Taílendingar en einnig eru nokkrir Íslengingar  innanborðs,segir Petcharee Deluxasana sem býður  blaðamanni að  kalla sig Petru þegar hún sér að  honum vefst tunga um tönn, ,,Hingað getur fólk komið og hlustað á hugvekju munkanna, þetta er bara svípað  og í messu  hjá Íslendingum, ‘ segir Petra.,,Svo getur fólk rætt við  munkinn,létt á hjarta sínu og fengið  hjá honum  leiðbeinningar  um  það hverning fott er að bera sig að í þeim aðstæðum  sem komið hafa upp hjá  viðkomandi.Fólk  kemur með mat og síðan borðum við öll saman,’

            Í dag gætir mikillar eftirvæntingar í hofinu letla því nunnan Mae Chee Sthirsuta er væntangleg þennan morgun.Og loks þegar hún  kemur  tekur blaðamaður á móti henni með þvi að hneigja sig að  hltti búddista og telur sig  nokkuð  veraldarvanan þar til að hann sér að flestir aðrir krjúpa á kné fyrir framan hana.

            Talar um Halldór  Laxness  í  sjónvarpinu

            ,,Ég var á  ferðalagi um landið í gær,  “segir  Mae Chee þegar hún er búin að heilsa upp á  trúbræður  sína í hofinu.,,Þad er afskaplega fallegt. Ég var með tökumann með  mér og við  tókum upp nokkuð   mikið  efni sem ég  mun nota í sjónvarpsþáttinn ninn. Ég  kom til dæmis við á  Gljúfrasteini og talaði um Halldór  Laxness og tók upp eitt innslag. “ Blaðamaður spyr hvað hún hafi sagt þer um skáldið okkar ? ,,Ég sagði að hann hefði  lifað hamingjuríku lífi og  fært  sjálfum sér og öðrum   ómælda  gleði. Og hann þurfti ekki mikið till þess; aðeins einn  blýant. Þetta er áminning til  okkar hinna  um að við þurfum ekki svo mikið til að finna hammingjuna  og gera  heiminn ögn betri.“

            Hún leitast við  að vekja fólk til umhugsunar um andleg málefni í sjónvarpsþáttum sínum  ,,Fjölniðlar eru verkfæri og ef það er rétt notað getur  það hjálpað fólki að  lifa góðu lifi. Þegar þanning tekst  til verður  kraftaverk fyrir tilstuðlan  fjölmiðlanna.“

            Hún er ekkin eingöngu í  því  að   hafa áhrif  á aðra í gegnum fjölmiðla þvi alla vega einu  sinni  hefur  afurð  annarra breytt  lífi  hennar. Kvikmyndaframleiðandinnn Victoria Holt gerði  kvikmynd um hana og heitir  hún Viskugagan eða  The Walk of Wisdom of  er  Mea Chee  sérlega ánægð  með það hverning til tókst.,,Þetta var mjög vel gert og  myndin hafði mikil og jákvæð áhrif í lífi mínu,“ segir hún.

            Að hugsa um fólk sem samherja

            Mea Chee var farsæl  fyrirsæta og kaupsýslumaður áður en hún gerðist nunna.Var ekki erfitt fyrir hana að fórna slíkum starfsframa og lileinka sér  meinlætalíf  nunnunnar ? ,, Þvi er ekki að neita ad ég átti mikilli  velgengni að fagna en þó var eitthvað innra  með mér sem sagði að eitthvað  vantaði upp á til þess að ég gæti lifað  hamingjuríku  lífi  þrátt fyrir allt. Við þekkjum það  að til er fólk sem nýtur  mikillar hylli en kann síðan ekki fótum sínum forráð þar sem er ekkin í sambandi við sjálft sig. Í mínu tilfelli var  ekki annað að gera en að fara þann  ver sem gerði  mér unnt að upplifa hamingjuna og hlýða  innra kalli hvað sem tautaði og raulaði í hinum ytra heimi. “

            Reynslan af umskiptunum hefur  reynst henni vel þegar hún er að tala til ungu  kynslóðarinnar en mikið af hennar starfi  felst í því að vekja ungdóminn til umhugsunar um andleg málefni. ,,Flestum er kennt að lifa í samkeppni við aðra því þú  þarf ad bera af til þess að verða hetja. En ég vil að fólk líti á  samferðafólk sitt sem samherja. Við erum öll ólik og það er svo misjafnt hvaða leið mönnum er heillavænlegast að fara til þess að gera líf stii og annarra  gleðiríkara og eins er misjanfnt  hvað  fólk hefur fram að færa til heimsins. “  

            Hún  hefur  fleira að  segja  þeim  yngri og líklegast gæti mörgum eldri  Íslendingum verið  hollt að leggja  einnig  við hlustir.,, Í búddisma er lögð rík áhersla á það að  lifa hér og nú. Afar margir vilja nefnilega gleyma sér við þad ad hugsa sífellt um afrekstur þess sem þeir eru að  fera. En það er nú  einu sinni svo að  gera. En þad er nú einu sinni svo að  menn uppskera eins og þeir sá svo ef þú sáir hinu góða verður uppskéran eftir því. Fólk mætti því, í trausti þess, einbeita sér að því sem  þad er að gera hverju  sinni og  ef það er gott verk þá verður þeim launað ríkulega. “

            Fyrirlitning dugar skammt

Það er ekki hægt ad ætlast til þess að allir lifi samkvæmt þínum hugmyndum um það hvernig allt eigi að vera

            Glöggt er gestsauga og þar sem Íslandsvinurinn  atarna  hefur víða farið til að  ausa úr sínum  viskubrunni ákvað blaðamaður  að spyrja  hana út í deilu sem risið hefur hér á landi. Það er að segja um heimsókn ráðamanna til Kína þar sem sessunautar  þeirra verða kínverskir ráðamenn, en þeir hafa  slæmt orð  á sér fyrir  að virða  mannréttindi að vettugi.,, Ég er gestur hér svo ég ætla mér ekki  að segja íslenskum ráðamönnum hvað þeir eigi eða eigi ekki að gera. En svona  almennt get ég sagt að við  búddistar leggjum áherslu  á að nálgast  hlutina eins og  rannsóknarmaður frekar en beinn þátttakandi. Það er ýmislegt sem við verðum vitni að sem okkur þykir miður fallegt. Í stað þess að taka þátt í því eða  fyllast fyrirlitningu á því má nota það sem tækifæri til að  læra.

            Þess vegna tel ég  að það sé engum til góðs að leggja fæð  á einhvern og útiloka hann. Þanning  eru litlar líkur á því að hann fáist til að breyta  hátterni sínu. Fyrsta skrefið  til að ná fram breytingum er að sætta sig við fólk eins og það er. Það er ekki  hægt  að ætlast til þess að  allir lifi samkvamt þinum hugmyndum um það hvering allt eigi að vera. “

 

°           Kúnstin ad kveðja

HVER ER MAE SANSANEE STHIRASUTA ?                 Sem ung kona átti Stirasuta mikilli velgengni að  fagna sem fyrirsæta í Tailandi og einning í viðskiptalifinu. En fyrir 29 árum ákvað hún að gerast Búddanunna. Hún stofnaði andlegu miðstöðina Sathira-Dhammasathan í Bangkok  árið 1987.Þer er rekið  fræðasetur sem er öllum opið. Hún leggur mikla áherslu á start með ungu fólki og segist vona að það verði  til þess að í framtípinni munu þær kynslóðir gefa  af sér leiðtoga sem munu leysa ágreining á friðsælan hátt. Hún er önnur tveggja formanna fyrir Heimsfriðarfrumkvæði kvenna (Global Peace Initative of Women). Samtökin eru stofnuð til ad stuðla að því ad konur láti til sin taka um að koma á friði Í heiminum.Hún vinnur  einning á vegum Sameinuða þjóðanna að því ad styrkja og styðja æskuna um heim allan.Hún er einning með sjónvarpsþætti á tailensku rikisstöำðinni stöð fimm þar sem hún fjallar um andleg málefni. Árið 2004  gerði breski kvikmynda framleiðandinn Victoria Holt  kvikmyndina  Viskuvegurinn eða  The Walk of Wisdom sem fjallar um starf og ævi Mea Chee Sansanee.

            Trúbræðrunum fjölgar í hofinu og matarbökkunum um leið því flestir koma færandi hendi. Blaðamaður sýnir á sér  fararsnið því beðid er eftir að Mae Chee setjist við  borðsendann. Hann kveður því  viðmælanda sinn margs vísari um Mae Chee og búddisma en þó láðist honum að  krjúpa á kné að skilnaði, það  hefði þó verið vel við hæfi. Sem betur fer tekur nunnan fólkinu eins og það er,